-
1 próg
stać w progu in der Tür stehen;próg skalny Klippe f;próg bólu Schmerzgrenze f, Schmerzschwelle f;próg słyszalności Hörschwelle f;górny próg fig obere Grenze f;zima za progiem der Winter steht vor der Tür; -
2 próg
-
3 próg
-
4 stać
stać [staʨ̑]\stać na głowie/rękach auf dem Kopf/den Händen stehen2) ( znajdować się) budowla: stehen, sich +akk befinden\stać w miejscu auf der Stelle stehen\stać na warcie Wache halten [ lub stehen]4) ( być w szeregu) anstehen5) ( sterczeć)włosy stoją mu na głowie die Haare stehen ihm zu Berge6) ( nie funkcjonować) zegarek: stehen; produkcja: stillsteheninteresy/sprawy dobrze stoją die Geschäfte/die Dinge stehen gut8) (pot: być w jakimś punkcie)jak stoisz z pracą? wie weit bist du mit der Arbeit?\stać na czele czegoś einer S. +gen vorstehenkariera stoi przed nim otworem seine Karriere steht ihm offen\stać u progu czegoś an der Schwelle zu etw stehen\stać nad przepaścią am Abgrund stehen\stać czemuś na przeszkodzie einer S. +gen im Weg stehen, eine Sache stören\stać na równi z kimś mit jdm gleich stehen, mit jdm auf gleicher Stufe stehenumowa stoi! die Sache gilt!, gemacht!\stać na wysokości zadania einer Aufgabe gewachsen seindobrze/mocno/źle \stać gut/fest/schlecht stehen\stać wysoko/nisko weit oben/unten stehen, eine hohe/niedrige Position habennie \stać mnie na to das kann ich mir nicht leisten -
5 Schwellenangst
lęk m przed przekroczeniem progu instytucji publicznych -
6 wackelig
I. adjII. adv1) ( nicht stabil)\wackelig stehen być niestabilnym, stać chwiejnie, chybotać się, kiwać się2) (fam: nicht sicher)\wackelig stehen Firma: stać u progu bankructwa; Schüler: być zagrożonym ( pot)
См. также в других словарях:
stać u progu [na progu] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} znajdować się, być na początku czegoś, na wstępie, być bliskim czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stoimy u progu trzeciego tysiąclecia chrześcijaństwa. Stoi na progu sukcesu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Na Progu Nieznanego — INFRA (INFRA) Founded 2005 Headquarters Poland Key people Michał Kuśnierz, Founder (2005 2008) Piotr Cielebias, Founder … Wikipedia
próg — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. progu {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} listwa łącząca dolne części futryny drzwi, zwykle wystająca nad poziom podłogi; zasłania szczelinę na styku podłóg dwóch pomieszczeń lub… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
próg — m III, D. progu, N. progiem; lm M. progi 1. «poprzeczna dolna część futryny drzwiowej, wystająca nad poziom podłogi» Drewniany, kamienny próg. Niski, wysoki, wystający próg. Próg domu, chaty. Stanąć, usiąść na progu. Potknąć się o próg. Wyjść za… … Słownik języka polskiego
stać — I. 1. Coś, ktoś stoi, staje, stanął komuś w oczach, przed oczami, w myślach, w pamięci «coś, ktoś jest przedmiotem czyichś myśli, wyobrażeń, wspomnień»: Przed oczami stanęły mi wszystkie zapamiętane thrillery i sensacyjne filmy (...). W.… … Słownik frazeologiczny
Leon Schiller — de Schildenfeld (April 14, 1887 March 25, 1954) was a Polish theater and film director, critic and theoretician. He was also a composer and wrote theater and radio screenplays. He was born in Kraków (Krakau), Austria Hungary, to a family of… … Wikipedia
Dariusz Jerczyński — (born January 26, 1968 in Katowice) is a Silesian politician and historical writer. Contents 1 Biography … Wikipedia
próg — 1. Gościnne progi «dom ludzi gościnnych, gościnni gospodarze»: Pan Maciejko opuszczał właśnie gościnne progi państwa Linsrumów. T. Konwicki, Dziura. 2. Nie wyjść, nie ruszyć się (ani) za próg «nie opuścić jakiegoś pomieszczenia, nie wychodzić… … Słownik frazeologiczny
lodospad — m IV, D. u, Ms. lodospadadzie; lm M. y geogr. «zsuwające się z urwistego progu bryły lodowca wiszącego, zrastające się ponownie u stóp tego progu» … Słownik języka polskiego
stać — ndk, stoję, stoisz, stój, stał 1. «o istotach żywych: trzymać się, być na nogach; zachowywać pozycję pionową, wspierając się na nogach» Stać na palcach. Stać na baczność. Pracować stojąc. Ledwie stoję na nogach ze zmęczenia. Nie móc stać o… … Słownik języka polskiego
stawać — ndk IX, staję, stajesz, stawaćwaj, stawaćwał stanąć dk Vb, stawaćnę, stawaćniesz, stań, stawaćnął, stawaćnęła, stawaćnęli 1. «unosić tułów opierając wyprostowane nogi na ziemi; wstawać, dźwigać się na nogi» Stanąć na baczność. Stawać na palcach.… … Słownik języka polskiego